Werkwinkel 1: Accent op de eucharistieviering.
De eerste werkwinkel vindt plaats in de kapel van het WZC. Eerst wordt aan de hand van een filmpje een oproep gedaan om in de loop van het TOV-jaar eens te proeven van de opdracht als misdienaar. Jan kan hierbij putten uit eigen ervaringen. Wie weet krijgt zo iemand de smaak te pakken.
Daarna werkt Fien met de woordwolken die de ouders op de startavond maakten. In het vorig verslag kon je twee voorbeelden vinden. In de catechesehoek achteraan in de kerk kan je de andere raadplegen. De catechisten bespreken daarna de belangrijkste elementen van de eucharistieviering en de kinderen proberen die in de juiste volgorde te plaatsen. Tenslotte leest Fien het evangelieverhaal van de slotviering voor en legt samen met de kinderen enkele belangrijke accenten.
Werkwinkel 2: Samenwerkings-, vertrouwens- en kennismakingsspelen.
Greetje, Lotte en Lisa en nadien ook Hendrik organiseren in de tweede werkwinkel een aantal spelen waardoor een groepsgevoel bij de kinderen kan ontstaan of groeien, afhankelijk van of ze elkaar al kennen van op school of hun vrijetijdsbesteding. Van ver hoor je hun enthousiaste kreten wanneer een spel al dan niet lukt.
Werkwinkel 3: Een kleibeeld boetseren.
In de derde werkwinkel boetseert elke vormeling een beeldje onder leiding van gastcatechist Noël en Lut en Hendrik. In dit beeldje moet elk kind zichzelf proberen leggen. Het beeldje groeit mee doorheen de voorbereiding. Het krijgt een naam, krijgt kleur (in je leven moet je kleur bekennen), wordt geprojecteerd op een achtergrond (je leeft niet in het luchtledige), wordt bezégeld (als in een oorkonde) om tenslotte een aanwezige rol te krijgen tijdens de vormselviering op zondag 21 april. Nadien verhuist het zeker naar een uitgelezen plekje thuis, in de living of de slaapkamer. Zo vertellen de kinderen toch zelf als je hen enkele jaren later vraagt wat er sinds hun Vormsel met het beeldje gebeurd is.
Pauze en zangmoment
Tussendoor wordt een pauze ingelast waardoor de kinderen even kunnen ontspannen met een drankje en al een dessertje van het buffet dat later zou worden aangeboden. En ondertussen probeert Christine alles op foto vast te leggen en helpt waar nodig.
Na de derde werkwinkel trekken we met alle kinderen naar de kerk voor het aanleren van enkele liederen. Mita zorgt ervoor dat in een mum van tijd de kinderen drie eenvoudige liederen kunnen zingen. Hendrik zorgt voor de begeleiding op het orgel. De liederen worden ’s avonds in de slotviering gezongen.
Een ‘wonderbare’ maaltijd.
En dan gebeurt het, telkens weer opnieuw, elke eerste TOVdag. Heel wat bereidwillige ouders hebben het meegebrachte eten omgetoverd tot een heus buffet. Op de startavond hadden de aanwezige ouders voldoende afspraken gemaakt om dit mogelijk te maken. Iedereen heeft wat mee gebracht.
Opnieuw kan iedereen genieten van het gevarieerd buffet met voor-, hoofd- en nagerecht en de nodige dranken. En zoals in het evangelieverhaal over de broodvermenigvuldiging blijven nog gemakkelijk twaalf korven over. Daarvan kunnen alle aanwezige catechisten en de helpende ouders voldoende eten.
Het prachtige weder nodigt ons uit tot een heuse picnic op het grasplein. Dit gaf ons de kans ons nog meer in te leven in het vertelde verhaal. Ook daar zitten de aanwezigen te luisteren naar Jezus’ verhaal, verdeeld over meerdere groepen die op de grond zitten. Zo stellen we het ons toch voor.
De slotviering.
En dan horen we de klokken plots luid aankondigen dat het tijd is om opnieuw naar de kerk te gaan voor de slotviering. Bij de start van de viering worden de ouders, broers en zussen en de wekelijkse kerkgangers door de vormelingen zelf uitgenodigd. Ze vertellen wat ze tijdens hun eerste TOV-dag gedaan hadden. Het is een sfeervolle viering. Pastoor Jo vindt in zijn homilie het perfectie evenwicht tussen de verplichte opdracht in dat weekend en de vertaling van het evangelie van de twee zonen naar de aanwezige kandidaat-vormelingen en hun ouders.
Na het eucharistisch gebed worden alle aanwezige kinderen en catechisten uitgenodigd om samen vooraan rond het altaar het Onzevader te bidden, elkaar de vrede te wensen en de Communie te ontvangen..
Een goed gevoel.
Na de viering horen we heel wat ouders en kinderen bevestigen dat de dag tof – om het nu eens anders te zeggen – was en op een fijne manier werd afgesloten. In de nabespreking door de catechisten worden heel wat positieve elementen aangehaald. We kijken er naar uit om met deze fijne groep verder op weg te gaan richting Vormsel.
Hugo
