Mensen spreken jou met je eigen naam aan. Die zegt iets over wie je bent. Jouw unieke naam onderscheidt jou van anderen. Elke naam heeft een betekenis. Petrus bijvoorbeeld, één van de apostelen, betekent “rots”. Weet jij wat jouw naam betekent? En waarom hebben we precies deze naam gekregen? Naar aanleiding van de naamopgave van de vormelingen van parochie Dendermonde op 23 oktober laten we enkele catechisten aan het woord.
Hoelang ben je al met catechese bezig?
“Sinds pastoor Oste het vroeg in 1983, dus al heel wat jaren”, vertelt Lea Verwaeren. “Eerst gaf ik catechese bij mij thuis, toen nog in kleine groepjes van ongeveer 6 à 8 personen. Er werden Bijbelteksten gelezen en besproken, werkboekjes ingevuld, geknutseld i.v.m. met de thema’s, gezongen, allerlei voorbereidingen gedaan voor de misvieringen,…Gedurende de jaren is er heel wat veranderd. Tijdens corona werd er digitaal gewerkt. Ondertussen werken we voor Parochie Dendermonde samen met Dendermonde, Oudegem, Mespelare, Schoonaarde, Baasrode en Appels. Veel bijeenkomsten vinden plaats in Dendermonde met de grote groep.”
Binnenkort is het naamopgave, wat betekent dat voor jou?
Katrien Deygers, ook al meerdere jaren als catechiste actief, vult aan: “Zodra iemand een naam krijgt, is hij/zij geen onbekende meer. Dat is iemand met wie men rekening houdt. Met je naam ga je door het leven. Je leidt een leven, bekend of onbekend. Wie zijn naam opgeeft, gaat een engagement aan. Die zegt klaar en duidelijk: ‘Ik doe mee’. Allen die hun naam opgeven voor het vormsel drukken uit: ‘Ik wil het spoor volgen dat Jezus mij toont en dit niet doen als een onbekende.’ Zij maken dit bekend aan de ganse parochiegemeenschap.” Sofie Van Limbergen gaat verder: “En je moet niet speciaal zijn om je naam op te geven of geroepen te worden. Je naam opgeven is zeggen: ‘Ik durf geloven’. Het is durven geloven, dat je in Jezus’ ogen steeds de moeite waard bent. Toen Jezus zijn leerlingen riep, is Hij niet naar het centrum voor leerlingenbegeleiding geweest, ook niet naar één of ander consultatiebureau. Want ik ben ervan overtuigd dat Hij daar al zijn kandidaten gebuisd of geweigerd had gezien.”
Maken jullie gebruik van Bijbelverhalen?
“Heel zeker,” vertelt Marianne Spanoghe. “Mooie roepingsverhalen als Samuël, die roept “Hier ben ik”; het verhaal van Mozes, die geroepen wordt in de woestijn, en de grote apostel Paulus. Samuël voelde zich op een heel bijzondere manier geroepen door God. De jonge Samuël deed dienst in de tempel onder toezicht van Eli, een profeet en een wijs man. Profeten horen met ’andere oren’ en kijken met ‘andere ogen’ naar de wereld. Als ze spreken, doen ze dat in naam van God. Maar we maken ook kennis met mensen uit latere tijden, die ook gedurfd hebben zich voor anderen in te zetten. Denk maar aan Mandela, Martin Luther King, Moeder Teresa, Oscar Romero…zelfs Greta Thunberg en Anuna De Wever kennen we. Ze willen allen de wereld en het leven van vele mensen beter maken.” “Zo worden wij ook geroepen”, stelt Els Daniëls. ”God heeft helpende handen nodig om zijn liefde voor de mensen zichtbaar te maken.”
Hoe kunnen we dat doen?
“God droomt van een wereld waar de zon schijnt voor iedereen”, gaat Els verder. “Helaas is dat niet altijd zo. Wij kunnen hieraan meewerken, alleen gaat dit niet. ‘t Is slimmer om samen te werken. Gelukkig zetten zich heel wat mensen voor die wereld in, waarin zo weinig mogelijk mensen uit de boot vallen.” “Dit willen we onze vormelingen ook bijbrengen”, besluit Lea. “We nodigen mensen uit die vertellen over hun werk rond kinderarmoede of die zich inzetten in derde wereld landen. Jezus was bijzonder begaan met zwakke, arme en zieke mensen, met mensen in nood. Die mensen zijn er ook nog vandaag. Wij kunnen dit doen door zomaar, ongevraagd een handje toe te steken, hulp te bieden waar nodig, voor een kleine attentie zorgen. Zo willen we de vormelingen warm maken om met daden Jezus te volgen.”
Lea Verwaeren
