De laatste dagen gaan in. Bijna niet meer op de Hehaschool. Niet meer op die school waar ik zo lang heb gezeten, waar ik zo mooie herinneringen aan heb. Een paar hoogtepunten:
• Mijn eerste schooldag op Heha. Ik weet nog hoe zenuwachtig ik was. De eerste schooldag is moeilijk te beschrijven: er gebeurden zoveel nieuwe dingen. Nu lijkt het allemaal normaal, maar toen, toen ik die schoolpoort binnenwandelde, zonder vrienden, naar 1C. Daar werden we vriendelijk onthaald. Na de eerste schooldag, kwamen de tweede en de derde. Ik kwam graag naar school. Ik leerde al snel hoe ik alle letters moest schrijven, maar alleen de k en de e maakten het me moeilijk. We leerden natuurlijk ook lezen, samen met Hup. Hup de Kangoeroe was een knuffel, die ons hielp met lezen en schrijven.
• Mijn eerste communie. Ik weet nog dat we elke dag met juf Sofie de liedjes oefenden, liedje na liedje. Ik kon bijna elk liedje vanbuiten. ‘Kijk daar, een metselaar’ en ‘Ik geloof in de Heilige Geest’ waren mijn lievelingsliedjes. Maar goed, na al dat oefenen, was het eindelijk zo ver. Ik stond daar in mijn nieuwe kleren te blinken op mijn stoel. Iedereen keek naar ons, en ik voelde me echt een superster. Toen de mis gedaan was, vierden we feest. Kato en ik hadden onze communie gedaan! Ook de juffen waren trots op ons toen we de volgende schooldag binnenkwamen. ‘Jullie hebben het super gedaan!’, zeiden ze.
• De maaltafels en de hoofdletters in het tweede leerjaar. Dat was heel moeilijk. Zeker de maaltafels. Ik oefende veel met mijn maaltafelkaartjes, ook online, wat ik het leukste vond. Ik kon ook redelijk mooi schrijven, maar die hoofdletters moest ik toch even in mijn vingers krijgen hoor. Eerst lukte het niet zo goed, maar het werd beter en beter. Nu kan ik het super goed.
• Corona in het derde leerjaar. De juffen bezorgden ons de boeken en schriften. Vanaf toen moest alles online. Wij mochten een computer lenen van school. Het was moeilijk, zeker omdat we soms even alleen thuis waren. Maar goed, we trokken al snel onze plan. We leerden goed online, maar verlangden toch naar school en onze vrienden terugzien. Na een ongeveer een jaar (denk ik) versoepelde de regering toch de regels. We mochten terug naar school! Weliswaar met een mondmasker en handgel, maar iedereen was blij.
• Boerderijklassen in het vierde leerjaar. We deden daar verschillende dingen; we gingen bv. naar een landloperskerkhof, laat in de avond. We leerden hoe de landlopers leefden, en bootsten het zelf een stukje na. Op weg naar het kerkhof, in het pikkedonker, maakten de jongens ons aan het schrikken. Ze schenen met hun zaklampen naar hun gezicht en trokken een enge snuit. Maar op de terugweg moesten de zaklampen allemaal uit. Toen waren de rollen omgekeerd! Het was een hilarische, enge tocht. We speelden ook veel met de diertjes, vooral met Babs, een heel dik varken. Babs kon verschillende kunstjes. We speelden ook veel met de pony’s. ‘s Avonds speelden we samen met de leerkrachten Homo Universalis. Het was zo leuk op boerderijklassen! Maar na 3 dagen speelplezier, was het alweer voorbij.
• In het vijfde leerjaar leerden we Frans. Frans was mijn lievelingsvak, na muzo. Ik vond de leerwijze ook heel leuk: eerst beluisterden we de woorden, daarna zeiden we de woorden na, daarna zei de juf de woorden en tot slot wij helemaal alleen. Bij Frans doen we ook altijd het tekstje dat in ons boek staat, soms ook een dialoog. We hebben ook al Franse toneeltjes moeten doen, wat echt leuk is! Ik kijk altijd uit naar Franse lessen.
• In het zesde leerjaar ruimteklassen. Ruimteklassen was zo leuk! We leerden veel bij over de ruimte in het Euro Space Center, maar ontspanden ook wel. We deden bv. super wilde attracties, zoals een stoel die naar elke kant draaide. Het bootste het gevoel na dat de astronauten krijgen als de raket begint te draaien, of zoiets. Ik was super bang om in die stoel te gaan, maar bij mij draaide de stoel het hardst. Toen ik het deed, vond ik het eigenlijk super leuk. Niets om bang voor te zijn dus! We deden ook een missie, en dat was super. Ik was commandant, ik zat dus in de spaceshuttle. Iedereen had een andere taak. Ik was toch blij dat ik in de spaceshuttle zat hoor! Maar goed, het was echt super leuk op ruimteklassen!
• De schooluitstappen. Op school leer je niet alleen maar bij, je gaat ook op schooluitstap. Naar Walibi bijvoorbeeld. Daar gingen we in het vijfde nog naartoe. Het was daar super leuk maar ook heel warm! We bleven er een hele dag, maar we deden niet zoveel attracties, omdat er super lange rijen waren. Voor de Weerwolf o.a., mijn lievelingsattractie. We wandelden ook veel rond, in dat grote park. We hadden natuurlijk ook een centje mee, en daarmee kochten we suikerspin. Het was superlekker! Maar na al dat plezier was het natuurlijk ook weer tijd voor de terugreis. We deden ook nog veel andere schooluitstappen, maar Walibi vond ik toch de leukste.
Dit waren de belangrijkste hoogtepunten. Ik ben heel zenuwachtig voor volgend jaar. Ik heb natuurlijk ook veel vragen, zoals: waar zal ik voor moeten opletten? En voor wie? Bij wie zal ik zitten in de klas? Krijg ik een leuke klastitularis? Ik ben ook benieuwd naar de leerkrachten. En wat zou ik van CLIL moeten verwachten? Ik hoop dat het wel leuk is. Ik denk van wel, want iedereen is er enthousiast over. Ik hoop maar dat ik mijn weg snel zal vinden op die grote school. En ja, dit was het zo een beetje. Ik heb alles gezegd wat ik wou zeggen, ja, dus bedankt!
Fien
Na zes jaar op de lagere school is het nu tijd voor een nieuwe stap: het middelbaar. Maar laten we nu eerst even een terugblik doen op de lagere school.
De eerste schooldag: of het nu in het eerste leerjaar was of in het zesde leerjaar, het blijft altijd even speciaal. Kennismaken met de leerkracht, nog niet echt iets uitvoeren die eerste dag. Om de twee jaar eens op boerderijklassen, ruimteklassen, ... Wat mij zeker zal bijblijven van in de lagere school zijn de vertrouwde geluiden: het geroezemoes op de speelplaats, de grimmigheid en het gezucht in de klas wanneer er extra huiswerk wordt gegeven en het (voor sommigen) bevrijdende geluid van de schoolbel. Wat mij opvalt is hoe close iedereen is. Alles wordt aan elkaar toevertrouwd, van plezier tot verdriet. Ook zeker hoe ontspannen de sfeer (meestal) is in de klas.
Het middelbaar wordt de eerste grote stap naar het ‘groot’ worden; meer dan een of twee juffen of meesters, meerdere klaslokalen, veel meer verschillende vakken, examens, … Er wordt zoveel anders, maar wie heeft gezegd dat het niet leuker kan zijn? De eerste fuif is ondertussen al achter de rug, de M.E.G.A.-fuif! Dat was de knallende afsluiter van een soort cursus om NEEN! te leren zeggen tegen groteren en te doen wat je zelf het voordeligst lijkt. Niet alleen zo, maar ook met andere middelen proberen de juffen en de politie ons klaar te stomen voor het middelbaar, waar we zeker en vast andere prikkels en fijne dingen gaan ervaren. Nieuwe vrienden, maar ook nog eens afspreken met die van het lager, die nu misschien op een andere middelbare school zitten. Iedereen gaat zijn eigen weg, sommigen naar het Oscar Romero College, anderen naar het Atheneum, maar er zijn er ook die nog ergens anders naartoe gaan. Die o zo vertrouwde kinderen van het zesde leerjaar worden uiteen getrokken, hoewel iedereen waarschijnlijk wel nog contact houdt.
Het afscheid van het zesde leerjaar en de diploma-uitreiking voelt voor mij als bevrijding, evenals een afscheid, maar toch geen vaarwel. Zoveel nieuwe dingen komen eraan, en niemand weet hoe het zal zijn. Toch is het een troost om te beseffen dat de rest van het zesde ook niet weet hoe het zal zijn. Het is nieuw voor ons allemaal …
Kato
