Elk jaar kwamen er massa’s bedevaarders naar Jeruzalem om de bevrijding, de uittocht uit Egypte, de doortocht door de woestijn en de intocht in het beloofde land te herdenken. Op dat moment misschien nog meer dan anders. Want het joodse volk leefde onder de bezetting van de Romeinen en hun nationalistisch gevoel was nooit ver af. De Romeinse bezetters, de farizeeën en Schriftgeleerden, die vele voordelen hadden bij de Romeinen, waren dus zeer alert. Zo’n massasamenkomst houdt steeds het gevaar in dat er een volksopstand uitbreekt. Immers er leefde bij het joodse volk een diep verlangen naar een eigen koning. Niet zonder reden luidde de veroordeling van Jezus, aangebracht op zijn kruis: ‘Jezus de Nazoreeër, Koning der Joden’ (INRI). Het onthaal van Jezus in de stad was enorm. De schrik bij de machtigen zat er duidelijk in. Terwijl het Hosannageroep niet uit de lucht was en mensen wuifden met groene twijgen, van de bomen gerukt, werden plannen gesmeed om Hem uit de weg te ruimen. Nog voor het paasfeest begon. In het evangelie lezen wij dat Jezus op het veulen van een ezel zat en niet zoals de machtigen op een paard. Immers, Zijn zending was er één van eenvoud en dienstbaarheid … en juist dat was de grootste bedreiging voor de machtigen die graag alle touwtjes in handen hadden en de eenvoudige mensen in hun greep.
Palmzondag … gemengde gevoelens. Enerzijds de vreugde voor wie gelooft, de eenvoudigen. Omdat met die Jezus een nieuwe toekomst, een nieuw leven mogelijk wordt. Anderzijds worden wij er ook geconfronteerd met het verraad van de machtigen. Zij voelen zich steeds bedreigd als aan hun aanzien en hun macht wordt getornd. Hoe actueel! Wereldwijd zien wij nog steeds hetzelfde gebeuren. Massa’s mensen worden onderdrukt en zijn op de vlucht voor het onrecht, door zoveel bedreigingen en oorlogsgeweld dat hun wordt aangedaan. En zij die het voor het zeggen hebben voelen zich eveneens bedreigd en gebruiken dikwijls verschrikkelijke technieken om hun macht en hun aanzien staande te houden. Ook vandaag komt die nieuwe wereld waarvoor Jezus zijn leven gaf, er niet vanzelf. Op vele plaatsen in deze wereld moet de opstanding tot het nieuwe leven nog plaats vinden. Ook dat komt niet vanzelf. Ook vandaag doen de machtigen geen afstand van hun positie en is de weerstand die zij bieden tegenover de rechtmatige eisen van eenvoudige mensen dikwijls verschrikkelijk. De vrede is nog steeds een zeer broze schat die wij, als Jezus‘ volgelingen, zorgzaam moeten koesteren. Dat is zo op wereldniveau, maar ook in buurten, families en gemeenschappen. Het is rap veranderd. Laat ons dus alert zijn en samen het goede, ja ‘leven’ aan elkander gunnen. Om aan een nieuwe wereld te beginnen hebben wij mensen nodig als Jezus die de tegenkantingen trotseren en die tot het uiterste hun leven inzetten voor het geluk en het welzijn van alle mensen. Zij zijn de dragers van een nieuwe lente. Het rijk Gods, Gods droom, over die nieuwe wereld is er niet voor enkelen maar voor allen! Als gelovigen zijn wij daarbij niet zonder hoop. De kruisweg van Jezus, die wij tijdens de Goede Week volgen, is een pijnlijk gebeuren, maar niet zonder uitkomst. De weg die Jezus ging is onze kracht en sterkte om het niet op te geven bij tegenkanting. Wij geloven dat God voor mensen het leven en het geluk wil en niet de ondergang. Maar weet, Hij kan het niet zonder ons! Hij heeft ons daarbij nodig. Met ons Broederlijk Delen en onze aandacht voor de ellende die vele mensen treft willen wij stappen zetten in de goede richting: een wereld waar het goed is om leven voor iedereen … EEN NIEUWE LENTE ... EEN NIEUW LEVEN … PASEN!
Pastoor Paul
