PAASHOMILIE  God laat ons nooit in de steek
Pasen is bij uitstek het feest van hoop, vrede en vreugde. Toch zijn die hoop en die vreugde dit jaar terug zeer getemperd. Immers na de pandemie worden wij dit jaar geconfronteerd met een verschrikkelijke oorlog in Europa en ook op diverse plaatsen. Met zoveel brutaliteit en agressie. We dachten dat zo iets, zeker bij ons, niet meer mogelijk was. Een oorlog die niets kan oplossen en alleen maar dood en vernieling brengt.
En toch brengt Pasen een boodschap van vreugde. Maar geen wereldvreemde noch goedkope vreugde. Alsof we als christenen in een eigen wereld zouden leven, alleen op onszelf betrokken en blind voor wat er in de wereld gebeurt.

Neen, Pasen brengt geen lichtzinnige vreugde. Want wie gelooft ijvert voor een meer menselijke en rechtvaardige wereld, ook al worden wij zo dikwijls geconfronteerd met het tegenovergestelde … zoveel onrecht en hongersnood, armoede en mensonwaardigheid, zoveel haarden van onvrede en geweld, pijn en verdriet.

Als je dat alles ziet en bedenkt, als je ziet waartoe mensen in staat zijn en wat mensen elkaar kunnen aandoen, dan blijft de vraag of er voor de mens en voor deze wereld wel een nieuwe toekomst bestaat. Of het niet altijd zal zijn zoals het altijd geweest is. Dan blijft de vraag of een meer menselijke en rechtvaardige samenleving wel mogelijk is. Maar met Pasen spreken wij ons geloof uit dat God niet onverschillig blijft. Hij kent de ellende en het verdriet van zijn volk. Hij haat het kwaad en bemint het goede. Hij is een menselijke God. Hij is mens geworden.

Hij is in alle opzichten een menselijke God. Hij is dat zelfs in de letterlijke zin van het woord: Hij is mens geworden, aan ons gelijk. Dat broze bestaan heeft Hij met ons gedeeld. Onmacht en lijden, Hij kent het niet van horen zeggen. Hij heeft ze aan den lijve ondervonden. Pasen brengt geen goedkope of lichtzinnige antwoorden. Hij weet wat onrecht is: Hij is zelf slachtoffer geworden van machtsmisbruik en geweld. Hij is niet geëindigd als een overwinnaar, maar als een slachtoffer.

Als Christus niet verrezen is, schrijft Paulus, dan is ons geloof zonder inhoud en zonder grond. Dan is Jezus alleen het zoveelste bewijs van de tragiek van ons bestaan. Maar daar tegen in klinkt de boodschap van Pasen: onzin en onrecht hebben niet het laatste woord. Ook niet de dood.

Nogmaals, het paasgeloof brengt ons niet in een sprookjeswereld waar alle problemen opgelost zijn. Maar als Pasen vreugde brengt, dan juist omdat het ons oproept tot solidariteit. Want zo heeft Christus onzin en dood overwonnen: door mens te worden, een mens voor anderen; door meeleven en solidariteit, is uitkomst mogelijk.

In het paasgebeuren van Jezus zien wij dat God bondgenoot is van de mens. Hij is onze hoop en onze vrede. Zijn eerste woorden tot zijn leerlingen na zijn verrijzenis waren “Vrede zij u”. Die vrede wensen wij elkander toe.

Paul De Craene

 

Zoeken

Dekenaal nieuws