In het evangelie van zondag horen wij een prachtig verhaal over ‘Barmhartig zijn’. Het verhaal van de zondige vrouw. Je hoort het zo vaak zeggen: die of die heeft zijn vrouw verlaten om bij een ander te gaan zitten (leven). Of: zij had een stilzwijgende relatie met een andere man. En wij hebben daar zeer snel een oordeel over. Wij zeggen dan dat het onverantwoord is, dat men zijn gezond verstand verloren is, dat men niet goed weet wat men doet, dat men onbetrouwbaar is. Dat het een schande is om met de meest intieme gevoelens van de mens een loopje te nemen. Wij zijn dus zo vlug klaar met een oordeel! En als het dan later nog eens verkeerd loopt zeggen wij: zie je wel, dat ik gelijk heb, die man of die vrouw is onbetrouwbaar.

Niet dat wij hier goed willen praten wat verkeerd loopt in het leven van een mens. Mensen doen inderdaad mekaar veel pijn aan, door ontrouw in de liefde, door bedrog en een spelletje te spelen met elkaars gevoelsleven. En wij staan er vandaag te weinig bij stil dat een fysieke kwetsuur geneest (tenminste als het niet te erg is) maar dat geestelijke kwetsuren dikwijls een leven lang worden meegedragen. De pijn van de liefde, de kwetsuren van het hart zijn meestal zeer zwaar om dragen. Ze doen mensen twijfelen aan zichzelf, men voelt zich gedumpt en afgeschreven. Niet zelden vallen mensen nadien in een diepe depressie, soms met pijnlijke gevolgen. Daarom een eerste oproep: mens, draag zorg voor je medemens. Speel geen spelletjes met elkaars diepste gevoelens. Maak geen misbruik van de andere!

Ja, denk ook hen die de gevolgen moeten dragen van de ontrouw. Naast de partner en de familie zijn er vooral de kinderen. Het gevoel van thuisloos te worden en onzeker in het leven te staan, bedreigt veel kinderen in hun geluk. Ook al kunnen zij hun verdriet soms goed verbergen ... veel kinderen wenen bij de afwezigheid van één van hun ouders. Ze voelen zich in de steek gelaten waardoor ze gaan twijfelen aan zichzelf. Een meningsverschil tussen ouders, een harde discussie in het bijzijn van de kinderen is niet zo erg, tenminste als die kinderen ook meemaken dat vergeving en verzoening volgt. Ik zou zelfs zeggen dat dit leerzaam voor hen is. Maar een ruzie die eindigt op het verlaten van elkaar en wederzijdse verwijten, maakt kinderen zeer bedroefd. Hun schoolprestatie, hun omgang met anderen, hun welgevoelen heeft daar sterk onder te lijden. Zelfs jongeren kennen soms veel verdriet dat ze hun verder leven meedragen en hen psychisch zwaar tekent.

Ook Jezus durft het kwaad onder ogen zien. Het verhaal vertelt ons hoe de gezagsdragers die vrouw bij Jezus brengen. Ze vragen naar zijn oordeel. Jezus wist ook wel dat de wet van Mozes niet altijd op dezelfde wijze werd toegepast. Als het over vrienden ging was men dikwijls veel milder dan wanneer het over eenvoudige en minder gekende vrouwen ging. Jezus schrijft in het zand. Hij nodigt hun uit om in stilte na te denken over hun oordelen en veroordelingen. De ‘warme liefde’ van Jezus staat hier tegenover de ‘koude’ onverschilligheid van de Joodse wetgeleerden. Jezus wil hier ruimte creëren. Na een lange periode van stilte zegt hij tegen gezagsdragers: ’Wie nu zonder zonde is mag het eerst een steen werpen’. En ze dropen af, één voor één.

Jezus bleef er alleen met de vrouw. Ook Hij praat niet goed wat is gebeurd. Maar Hij veroordeelt haar niet, en zegt: ‘Ga heen en zondig niet meer!’ De vrouw krijgt nieuwe kansen, ze krijgt een zending. Jezus gelooft nog in het goede dat diep in deze vrouw aanwezig is. Hij vereenzelvigt haar niet met haar fouten. Bij de profeet Jesaja lezen wij: “Denk niet mee aan het verleden en sla geen acht op wat reeds lang voorbij is. Ik onderneem iets nieuws, het begin is er al; zie je het niet?” Het verleden mag een nieuw begin niet in de weg staan. Jezus toont ons hier dat God Barmhartig is. De mensen steeds een warm hart schenkt. God kijkt niet alleen naar het verleden van de mens, maar blijft ook geloven in een nieuw begin, in een ander leven. Het verhaal is een pleidooi om niet te veroordelen maar om nieuwe kansen te geven. Hoe moeilijk dit soms ook moge zijn.

Barmhartig zijn is: een hart hebben voor de mens die in de fout ging. Het is opening maken opdat nieuw leven mogelijk zou worden. Het is de toekomst van een medemens open maken en nieuwe kansen geven. Je bereikt meer door ‘ja’ te zeggen tot iemand dan door ‘neen’. Door iemand te vergeven dan door iemand af te schrijven. Daar staat het kruis van Goede Vrijdag symbool voor. De door de machtigen afgeschreven Jezus wordt door Gods Liefde opgericht tot een nieuw leven. Samen willen wij onze blik op de toekomst richten. Het oude is voorbij. Het is onze zending om elkaar op te wekken in plaats van neer te slaan. Dat is Pasen!

Pastoor Paul

 

Zoeken

Dekenaal nieuws