Maar de hoogmoed van sommigen gaat zo ver dat zij de plaats van God innemen en dus denken dat zij het leven van mens en wereld in handen hebben. Dat zien wij op diverse terreinen. Mag een mens zomaar vrij beslissen om een eind te maken aan het beginnende of eindigende leven of is het eerder onze opdracht om zorgzaam om te gaan met het broze bestaan van de mens. Inderdaad, op bepaalde momenten kunnen we ons ernstige vragen stellen en wij mogen ze niet ontlopen. Ze vragen minstens een gewetensvolle beslissing. Maar wordt er soms niet te lichtzinnig gesproken over het aborteren van het groeiende leven als men de cijfers bekijkt. En wordt levensbeëindiging niet vaak gezien als dé oplossing voor een lijdend bestaan? Terwijl tedere aanwezigheid en zorg wonderen kan doen. En wat te zeggen over de vele mensen, ook jongeren, die nergens aan de bak komen in onze dolgedraaide en op winst gerichte samenleving. Zij worden afgeschreven. Wie niet opbrengt doet niet meer mee en wordt als een last beschouwd. Gelukkig hebben wij in ons land een goed uitgebouwde sociale zekerheid die kwetsbare mensen uit de armoede en de ellende kan halen. Dat sociale monument geeft ons de kans om nabij te zijn en borg te staan voor allen die dreigen in de marge van de samenleving te geraken. In de plaats van ze als een last te beschouwen, zoals sommigen doen, is het eerder onze opdracht om de woorden van Jezus in onze mond te nemen en hen te zeggen: ’Wees niet bang’. Gij zijt belangrijk en waardevol voor God en voor ons.
Juist in onze zorg zijn wij te herkennen dat wij volgelingen van Jezus zijn. Ons geloof vraagt dat wij als authentieke gelovigen in deze wereld staan. Wij mogen ons gelovig zijn niet herleiden tot kerk en sacristie. Ook al zijn de vieringen en het beluisteren van het Woord Gods zo belangrijk voor ons christelijk leven. Niet enkel omdat wij een goede en liefdevolle mens willen zijn, dat doen ongelovigen en anders gelovigen ook, maar omdat het de uitdrukkelijke wil van God is, ons gebracht in de Boodschap van Jezus, om zorg te dragen voor elkaar .
‘Wat ge aan de minsten van mijn broeders en zusters hebt gedaan, dat hebt ge aan mij gedaan’, lezen we in Mt 25.
Ook mensen met veel talenten en diploma’s gaan soms gebukt onder de veeleisendheid van het winstprincipe. Soms omdat in bedrijven presteren nog het enige is dat telt of omdat men zelf zo veeleisend is en te hoge verwachtingen koestert, die men soms niet kan bereiken. Mensen worden er ziek van, voelen zich overvraagd, krijgen depressies en burn-out.
Zorg voor elkaar is meer dan ooit belangrijk en noodzakelijk. Meer zelfs, onze aandacht moet ook gaan naar de toekomst van onze planeet en naar de komende generaties … onze kinderen.
Welke wereld laten wij achter? Niet alleen de materiële welvaart is hierbij belangrijk, maar ook de spirituele en geestelijke gezondheid vraagt onze grootste aandacht.
Wees niet bang zegt Jezus. Het is een pleidooi om niet onverschillig te zijn en alles op zijn beloop te laten, maar een oproep om moedig de uitdagingen van vandaag aan te pakken en er op te vertrouwen dat God ons niet in de steek laat, wat er ook gebeure, maar met ons op weg wil gaan naar een nieuwe tijd waar zijn droom tot werkelijkheid wordt.
Iedere mens is belangrijk voor God. Een appèl om samen moedig onze nek uit te steken als het om het geluk van mensen gaat en over de zorg voor de natuur.
Pastoor Paul
