De hogere scholingsgraad van vandaag heeft daar niets aan veranderd. Mensen blijven zoeken naar een figuur waarin zij zich herkennen, iemand die voor hen zorgt, een leider om te volgen. En al te vaak laten zij zich daarbij leiden door oppervlakkige uiterlijkheden. Het populisme viert heden hoogtij terwijl de nood aan mensen met verantwoordelijkheidszin zeer groot is.
Een sportieve jongere barstensvol dynamiek en vitaliteit is aantrekkelijker dan een oude en zieke man die zich slechts met moeite op zijn benen staande houdt. En de dreun van de moderne muziek is nog altijd meeslepender dan de melodieën van ‘Zingt Jubilate’. Ik wil maar zeggen: om werkelijk invloed uit te oefenen is het dikwijls niet van belang wat men te zeggen heeft. Maar wel hoe men zich voordoet en hoe men iets zegt. De verpakking is dikwijls belangrijker geworden dan de inhoud.
Zelfs ouders ondervinden dat in hun gezin. Zij doen soms krampachtige pogingen om toch maar modern en jong over te komen. Omdat zij anders, zo denken ze, geen vat meer hebben op hun kinderen. Tal van media gebruiken allerlei technieken om eigentijds, modern en happy over te komen en jongeren achter zich te scharen.
En de Christus? Hoe bewerkt die de massa? Is Hij de verborgen verleider? Of de goeroe die zijn volgelingen aan zich bindt met een onweerstaanbare morele dwang? Het antwoord van het evangelie is verrassend duidelijk: Hij is als een goede herder, als een open deur. Vrije toegang en vrije uitgang. Wil je binnenkomen? O.K. Wil je buitengaan? De deur staat altijd open. Hij bindt geen mensen aan zich als een sekteleider. Zijn leerlingen moeten vrienden worden en vriendschap veronderstelt vrijheid. Alleen diegenen die Zijn naam misbruiken oefenen dwang uit. Zijn enige band is de liefde. Maar wie ooit die liefde heeft ervaren, kan ze niet meer vergeten.
Het evangelie van de Goede Herder is een oproep om zorgzaam met elkaar om te gaan. Om te ‘Herderen’, om elkaars hoeder te zijn, in het bijzonder als mensen hindernissen in het leven moeten overwinnen of stormen moeten trotseren. Juist dan hebben wij elkaar het meest nodig. Jammer, maar op die momenten laten we elkaar soms in de grootste eenzaamheid achter. Zoals Jezus een Goede Herder zijn, is zijn leven geven aan de ander opdat wij er allen beter zouden van worden en niemand verloren zou gaan. Dat is de belangrijkste maar ook wel de mooiste opdracht van iedere parochie: een warme schoot zijn (de stal) waar elkeen zich geborgen weet.
Ook dit jaar zijn terug veel volwassenen gedoopt in de paasnacht. Vermits het over volwassenen gaat worden zij in dezelfde viering gevormd en gaan zij voor het eerst te communie. Ondanks het diepe wantrouwen tegenover de Kerk, zijn er nog tal van volwassenen die als volgelingen van Jezus door het leven willen gaan.
Het vertrouwen in de Kerk heeft een ferme deuk gekregen. Ja zelfs bij veel kerkgangers is het vertrouwen zoek. De misbruikschandalen en allerlei minder fraaie zaken zijn daar niet vreemd aan … maar ook de permanent negatieve berichtgeving over kerk en geloof in onze media. Ook al zijn er zoveel duizenden en duizenden mensen die zich dagelijks met een groot enthousiasme en een sterke geloofsovertuiging inzetten. Maar die worden amper of niet in beeld gebracht. En toch blijven ook in dit geseculariseerde westen vele duizenden vragen naar het doopsel en om begeleid te worden in hun zoektocht naar geloof. Dat vraagt dat wij ons als kerk in de toekomst wat anders organiseren. Want, naarmate het kinderdoopsel afneemt, zal de vraag naar het doopsel op latere leeftijd toenemen. Misschien zijn wij vroeger te veel bezig geweest met de geloofsopvoeding van de kinderen en hebben wij te weinig aandacht gehad voor de zoektocht naar geloof van volwassenen. Creatieve ideeën zijn hier steeds welkom! Het zal er op aankomen dat wij doorheen ons leven getuigen van wat ons bezielt: de liefdesboodschap die Jezus ons bracht: GOD IS LIEFDE!
Pastoor Paul
