Doorheen het Evangelie krijgen we verhalen gepresenteerd die rechtstreeks in verband staan met de meest menselijke gevoelens. Vreugde en verdriet, angst en troost, kwaadheid en mildheid, ze leven bij en tussen de Bijbelse mens. Dat is Jezus niet vreemd, meer nog, Hij wordt erdoor geraakt! Niet zelden zijn diegenen die naar jezus op zoek gaan ‘havenloze’ mensen zonder plan of doel. Vaak weten ze zelfs niet welke weg ze moeten bewandelen om wat geluk te vinden. Het zijn juist die mensen die Jezus wil ‘bijhouden’. Het is niet voor geleerde discussies dat Hij zijn hart opent maar veel eerder voor wat speelt in het dagelijkse leven. Zieken, zwakken en armen krijgen zijn voorkeur. ‘Komt allen tot mij die uitegeput zijt en onder lasten gebukt, en ik zal u rust en verlichting schenken’(Mt. 11, 28) - zo spreekt Hij!
In de kerk lazen we voorbije zondag, net na de watersnood die ons land op dramatische wijze trof, het evangelie waarin Jezus medelijden voelde met hen die waren als schapen zonder herder. Die zinssnede speelde, op de vooravond van de 16e zondag door het jaar door mijn hoofd. Ik kon de slaap niet vatten en maakte mij de bedenking dat enkel een goed woordje niet kon baten zonder er daden aan te koppelen! Het bracht me bij Jezus zelf die vanuit mede-lijden boven de grenzen van het mogelijke wordt getild. Denk daarbij aan de wonder- en genezingsverhalen. In de meest diepe menselijke nood geeft Jezus alles: zijn tijd, zijn energie, zijn beste krachten, ja zelfs ultiem zijn leven (als losprijs voor velen). In Jezus is Gods liefde midden miserie aanwezig. Jawel, het geloof brengt ons bij iemand die onweerstaanbaar door het leed en de nood van mensen gegrepen wordt.
Kan je deze gedachte volhouden ten aanzien van mensen die hun hebben en houden verloren na de ‘zondvloed’ die ons land teisterde? Met geloof en medelijden koop je toch geen brood? Dat klopt! Maar… ze zetten wel aan tot medemenselijkheid en solidariteit, ze vormen de kern van de zending van elke ‘Jezusleerling’ (gedoopte). De ene zal deze gedachte volgen, de ander niet… Het oordeel is daarbij niet aan mij! Wel voel ik me geplaatste een oproep te lanceren: als je zelf in de mogelijkheid bent wees dan mild en schrijf wat steun over (Rode Kruis) of doneer iets van jouw ‘overschot’ via één of andere collecte. Want… wie Jezus volgt voelt medelijden met hen die zijn als schapen zonder herder; die alles verloren en met wat steun opnieuw kunnen beginnen.
Deken JO
