"En wanneer jullie voor Mij verschijnen –wie heeft je gevraagd mijn voorhoven plat te lopen? Houd op met die zinloze offergaven. Ik heb een afschuw van jullie wierook; jullie feesten, nieuwemaan en sabbat, ik duld ze niet naast al dat wangedrag. Van jullie nieuwemaan, van ál jullie feesten heb Ik een afkeer, ze hinderen Mij, Ik kan ze niet langer verdragen. Wanneer jullie je handen opheffen, wend Ik mijn ogen af, ook als je aanhoudend bidt, luister Ik niet. Aan jullie handen kleeft bloed! Was je, reinig je, maak een eind aan je misdaden, Ik kan ze niet meer zien. Breek met het kwaad en leer goed te doen. Zoek het recht, houd tirannen in toom, kom op voor wezen, sta weduwen bij. De HEER zegt: Laten we zien wie er in zijn recht staat. Al zijn je zonden rood als scharlaken, ze worden wit als sneeuw, al zijn ze rood als purper, ze worden wit als wol." (Jesaja 1, 12-18)
In het boekje Oecumenische viering en teksten voor het hele jaar 2023 lezen we: "Het thema ‘Doe het goede; zoek gerechtigheid’ (Jes. 1:17) werd gekozen door de Minnesota Council of Churches als reactie op de moord op George Floyd waaruit blijkt dat decennia na de afschaffing van de slavernij het raciale onrecht voortduurt in Amerika. Helaas herinnert de dood van de Leuvense student Sanda Dia in 2018 ons eraan dat raciaal onrecht ook in België aanwezig is. De gebedsweek voor christelijke eenheid is een moment om er ons over te bezinnen dat we er niet in zijn geslaagd om ‘het goede te doen’ en om ons ertoe te engageren om samen ‘gerechtigheid te zoeken’."
De oecumene is essentieel opdat we voor de vreemdeling zouden kunnen zorgen, de wees verdedigen en voor de weduwe pleiten. De noden van Gods volk kunnen we het best dienen wanneer het hele Lichaam van Christus (of de verschillende christelijke kerken) samenwerkt. De oecumene is nodig omdat iedere kerk verschillend is, omdat ze zich verzet tegen afzondering en isolement, omdat we door samen te werken beter kunnen zorgen voor de mensen aan de rand van de samenleving. Laten we samen als christelijke kerken de strijd voor gerechtigheid aangaan, zodat alle mensen van elke kleur, elk geslacht, elke geaardheid en elke gezindheid op een dag mee kunnen zingen met de woorden van Martin Luther King: "Eindelijk vrij, eindelijk vrij, dank God almachtige Heer, we zijn uiteindelijk vrij."
Voor ieder van ons, die denkt dat de oecumenische gedachte en opdracht een 'ver van mijn bed show' is, volgen hier een aantal vragen en overwegingen:
- Bent u weleens geholpen door iemand van wie u het niet verwachtte? Hoe heeft dit uw beeld (van anderen) veranderd? 1ste dag
- Hoe kunnen plaatselijke geloofsgemeenschappen elkaar steunen en weerstand bieden als er tegenstand volgt op het doen van recht? 2de dag
- Hoe kunnen wij inspelen op de noden van onze meest kwetsbare buren? Wat zijn wij bereid hiervoor op te geven? 3de dag
- Hoe bent u betrokken geweest bij initiatieven die onderdrukking in uw omgeving bestrijden? Hoe kunnen de kerken samenwerken om solidariteit te vergroten met hen die lijden onder onderdrukking? 4de dag
- Hoe kunnen wij de verhalen in herinnering houden van voorouders en heiligen die onder ons hebben geleefd en liederen hebben gezongen van geloof, hoop en bevrijding uit gevangenschap? 5de dag
- Op welke manier heeft uw geloofsgemeenschap (geen) oog voor de ‘geringste mensen’? Hoe kunnen wij samenwerken om voor hen te zorgen?? 6de dag
- Hoe kunnen we als geloofsgemeenschappen ‘de geringen aanzien geven’, zoals Maria dat bezingt? 7de dag
- Welke concrete volgende stap kunnen we zetten om ook in de rest van dit jaar de verbinding te herstellen en te groeien in wederzijds vertrouwen?? 8ste dag.
Ook binnen onze eigen geloofsgemeenschap hebben we een oecumenische opdracht. Binnen de eigen rooms-katholieke kerk kunnen we zeker nog sterker gemeenschap vormen, kunnen we de kerkplekken, parochies en federaties dichter bij elkaar brengen en in samenwerking laten groeien. "Doe goed, zoek gerechtgheid" is dan ook een opdracht die verder reiklt dan één keer één week per jaar. Het is een permanente opdracht voor elkeen iedere dag van het jaar.
Luc De Donder
