Het woord ‘heilig’ ligt voor de hedendaagse mens niet goed in de markt. Het doet ons eerder denken aan een supervrome levenshouding die los staat van het moderne leven. En sedert de tweede wereldoorlog heeft het ook een negatieve bijklank. Nochtans ‘heilig’ is een mooi woord. Het komt van het woord ‘helen’ (genezen). Wij spreken in het ziekenhuis en de gezondheidszorg nog altijd van de dienst ‘heelkunde’. Waar men de mens herstelt van zijn lijden of lichamelijke kwetsuren. Iemand wordt heilzaam genoemd als hij zorgt voor iemand in nood of hem/haar troost bij verdriet. ‘Heiligen’ zijn mensen die in alles het goede brengen en dus goed zijn voor anderen. Hierbij zijn voor christenen het woord en de levenshouding van Jezus bron van inspiratie en motivatie.

Die Jezus bracht ons immers Gods droom over mens en wereld. Waar de evangelist Lucas aan toevoegt: ‘Wees volmaakt zoals uw hemelse Vader volmaakt is.’ Dat wil niet zeggen dat wij geen fouten kunnen maken. ‘Volmaakt zijn‘ wil eerder zeggen: ‘Wees mens uit één stuk’, ‘Wees niet dubbelzinnig maar steeds rechtlijnig en correct’. Streef dus in alles het goede na.

Wie gelovig in deze wereld wil staan mag zijn ogen niet sluiten voor wat er gebeurt. Hij moet zoals Jezus en vele profeten, de tolk zijn van Gods Liefde, in woord en daad. Wij worden dus geroepen om in alle omstandigheden vrede en welzijn voor elke mens na te streven.

Onze Paus geeft ons hier een voorbeeld door de brief die hij schreef aan de wereldleiders op het Wereld economisch Forum (WEF) in Davos. Hij roept de deelnemers op om het individualisme te overwinnen en om werk te maken van de morele verplichting om goed voor elkaar te zorgen. ‘Wij behoren allemaal tot dezelfde menselijke familie’ schrijft hij. Dat moet ons aansporen om niet louter geld en macht, maar wel het welzijn van de menselijke persoon na te streven. Zowel bedrijfsleiders als regeringen zijn geroepen om te zoeken naar billijke oplossingen voor de uitdagingen waarvoor we staan. Niet enkel de economie en de politiek mogen de doorslag geven bij het zoeken naar en het bouwen aan een betere wereld.

Hij schrijft: ‘Mogen uw debatten en overleg leiden tot een toename van de solidariteit, vooral met degenen die dit het hardste nodig hebben, die sociaal en economisch onrecht ervaren en wier bestaan zelfs wordt bedreigd door oorlog en geweld’

Kardinaal Jozef De Kesel zei in zijn homilie bij het Te Deum in november: ‘Er is vandaag veel angst en onzekerheid bij de mensen. Veel mensen hebben het gevoel er niet meer bij te horen, niet meer mee te tellen. Ook over het klimaat en de toekomst van onze planeet is er angst en onzekerheid. Het blijven de grote vragen van onze tijd: hoe gaan wij om met de aarde en hoe gaan we om met elkaar? Ze hebben met elkaar te maken. Als we zorgen voor de aarde dan is dat toch omdat ze ons gemeenschappelijk huis is waar we samen willen wonen en zorgen voor elkaar; ook voor hen die na ons komen’. Het niveau van onze menselijke beschaving valt af te lezen van onze manier van omgaan met het leven.

We zouden nog tal van voorbeelden kunnen geven. Ze nodigen ons uit om het leven, deze wereld, elke mens als ’heilig’ te beschouwen en dus heilzaam en liefdevol in het leven te staan. Daaraan zullen wij als christen worden herkend! Aan de wijze waarop wij met elkander en met het leven omgaan.

Paul De Craene

Zoeken

Dekenaal nieuws