Dikwijls antwoorden vanuit de oude catechismus die mensen werd voorgehouden om als gelovige erkend te worden. Het antwoord kan ook vanuit een christelijke visie komen. Dan gaat het niet alleen over een aantal uiterlijke praktijken, gebeden en algemeen aanvaarde geloofspunten maar over een visie, standpunten. Bijvoorbeeld euthanasie, abortus, een politiek standpunt of een partij. Ook hier is er een ganse waaier aan antwoorden.
Jezus echter verwijst ons naar onze diepste houding die wij aannamen om als gelovig erkend te worden. Ja, wij voelen het met onze ellebogen aan als onze levenshouding klopt met het evangelie dat Hij ons bracht. Zoals: als wij elkaar geen onrecht aandoen. Onze samenleving is van oudsher gebouwd op ons streven naar overheersen van anderen. Als rijkdom verwerven ons hoogste goed is en de anderen tot slaven maken prioriteit wordt. Dan zit ons leven als gelovige niet goed in elkaar. Dan is zo’n levenshouding de voortzetting van hoe het vroeger was en staat bijvoorbeeld de landbouw en de mijnbouw in functie van wat de sterke volkeren in het Westen nodig hadden: goud, zilver en diamant, de speciale metalen voor onze moderne gesofistikeerde apparatuur, … Zij werden vroeger en nu op een gevaarlijke en vaak door de slavenarbeid van kinderen uit de grond gehaald in de ontwikkelingslanden. Tevens vervuilen zij grond en water en ze maken mensen ziek. En wat op grote schaal gebeurt in onze wereld gebeurt ook in onze gewoon menselijke omgang van iedere dag. Denk maar aan de buitensporige grote lonen die in sommige bedrijven aan verantwoordelijken worden uitgedeeld, terwijl eenvoudige arbeiders (dat zijn ook medewerkers!) het moeten stellen met een karig, ja te klein loon. Het vergif sluipt overal binnen dat zij die het voor het ‘zeggen’ hebben zo dikwijls leven op de kap van eenvoudigen. Op het werk, in het zakenleven, in de kerk, in de gemeenten en de buurten, ...
Het evangelie gaat daar scherp tegen in. Het zit in ons ingebakken en het is ons diepste verlangen om de sterkste te spelen. Maar in de mens zit ook een diep verlangen, om een ander te ontvangen, te omhelzen, om op tedere en zorgzame wijze met elkaar om te gaan. Het evangelie is dan ook een dringende oproep de kunst te cultiveren om elkaar met een groot en dankbaar hart van elkaar te ontvangen, eerder dan zijn wil aan de anderen op te dringen. We lezen er: ‘Als iemand zich opdringt om een mijl met hem mee te gaan, ga er dan twee mee’. Dat is geen eis om altijd maar toe te geven aan wat anderen vragen. Integendeel, het is een vraag om niet krenterig te zijn in je liefde en je zorg voor je medemens. Alleen wie zich onzeker voelt denkt alleen aan zichzelf. Wie zich geroepen voelt om liefdevol in het leven te staan, is gul voor anderen, ook al is het soms moeilijk. Dat geloof maakt een gelovige tot beeld van een goddelijke liefde en dat is veel meer dan wat wetten en regels over het geloof en de christelijke rituelen. Dat is leven zoals Jezus het ons heeft voorgedaan!
Paul De Craene
