En inderdaad het heeft allemaal te maken met liefde, verdraagzaamheid en respect onder en voor elkaar. Macht, liefdeloosheid en misverstanden zijn zo dikwijls, ook nu, er de oorzaak van dat de eenheid in kerk en wereld dikwijls zoek is. Wij kunnen pas Gods Liefde delen als wij allen streven naar vrede, eenheid, liefde en verdraagzaamheid. Waarbij de één niet beter en hoger is dan de andere. ‘Acht in ootmoed de ander hoger dan u zelf’, schrijft Paulus. ‘Probeer elkaar te overtreffen in het goede.’ Probeer in alles het goede te zien in iedere medemens, zeker in iedere medegelovige. Juist vanuit die samenhorigheid laten wij de echtheid en de waarde van ons geloof en onze liefde blijken. ‘Daaraan zullen gelovigen te herkennen zijn’, lazen wij in het evangelie van vorige week zondag: ‘dat zij van elkander houden! De Liefde tussen Vader en Zoon, is hierbij de norm. De verbondenheid van Jezus met de Vader kwam tot uiting in zijn gebed en in het schenken van die goddelijke Liefde aan elke mens, die immers een kind van God is. De liefde van de Vader tot Zijn Zoon kwam tot uiting in diens gave van de H. Geest en Zijn zorg voor Jezus over de dood heen! Hier laat God zich zien als een God van Leven; een God die in alles het leven op het oog heeft.
Wij kunnen echter de eenheid op twee wijzen benaderen: als het samenleven van veel verschillende mensen in goed begrip en respect voor elkander. De ‘eenheid in verscheidenheid’, met andere woorden, waar onze christelijke traditie voor pleit, ook al heeft zij niet altijd naar die regel gehandeld; ook vandaag nog niet altijd! Die eenheid groeit wanneer wij leven in verbondenheid met God, met Jezus, zoals de ranken verbonden zijn met de wijnstok. Zoals de wijnstok zijn levenssap doorgeeft aan de ranken en daardoor goede vruchten voorbrengt, zo zullen wij vanuit onze verbondenheid met de Heer zijn ‘geestkracht’ ontvangen om goede vruchten voort te brengen. Vanuit die verbondenheid worden wij steeds meer en betere christenen. Jezus bidt dan ook dat die intense band van Hem met de Vader ook onze spiritualiteit en verbondenheid met de Vader en met elkaar moge sterken. Wat er ook moge gebeuren, wie verbonden leeft met God, staat er nooit alleen voor. Dat wil niet zeggen dat het steeds gemakkelijk is. Inderdaad, de wanhoop is soms sterker dan de hoop. En toch, het is de bede van Jezus, dat wij steeds de kracht van de heilige Geest mogen ontvangen om staande te blijven als wij dreigen te vallen.
Eenheid is dus niet, en dat is een tweede denkwijze, dat wij allen hetzelfde doen en denken. Dat is totalitarisme. Dat is het spel van de machtigen, van overal ter wereld, die zich wijzer en beter achten dan de andere. Dat mag bij de Jezus-volgelingen niet de regel zijn. Liefde heeft alles te maken met respect voor iedere mens. En daar waar het fout loopt, de andere met veel liefde omringen. Wij zouden eigenlijk niemand mogen veroordelen maar de zondaars liefdevol omringen en hun tot betere gevoelens en handelen brengen waar dit nodig is en kan. Daarom is de oecumene niet een poging om alle kerken onder de mantel van de katholieke kerk te brengen. Ook hier is ‘eenheid in verscheidenheid’ de regel. Oecumene moet voor ons allen een oproep zijn om elkaars eigenheid te respecteren en in dialoog met elkaar samen op weg te gaan; waarbij wat wij gemeenschappelijk hebben belangrijker is dan steeds te kniezen over de verschillen. “Mogen allen één zijn” ... is geen plicht om hetzelfde te denken en te doen, maar om in respect voor elkaars eigenheid en elk op eigen wijze de boodschap van Jezus in de wereld te brengen. Onze paus zei onlangs: wij zullen één worden in de mate dat wij ons allen meer en meer op de Boodschap van Jezus richten.
Vanuit zijn intense verbondenheid met de Vader, kon Jezus de mensen liefhebben. Hij heeft ons daardoor een voorbeeld gegeven om ook in ons leven en handelen steeds die liefde te laten primeren. Wie die liefde mist is oorzaak van gebrokenheid en verdeeldheid, van zoveel pijn en verdriet.
Elke gelovige wordt uitgenodigd om mee te werken aan de groei van een gemeenschap waarvan men zegt: ‘Zie eens hoeveel ze van elkander houden’. Laten ons dan ook hoopvol uitzien naar het feest van Pinksteren en bidden om de komst van Gods Geest van Liefde en Vrede in ons hart en in ons midden: opdat wij allen één zijn!
WIJ WENSEN U EEN ZALIG HOOGFEEST!
Pastoor Paul
